The White Crow - 8/10

The White Crow is nogals spannend vir 'n ballet film. Dit is wel duidelik Meneer Nureyef was nie die mees taktvolste kunstenaar nie, seker soos te verwagte. Hy was wel talentvol en geirriteerd en ongeduldig met minder as perfek en arrogant teenoor ander. Die film is wel uitstekend vervaardig en bevestig die minimalistiese bestaan van lewe in Rusland en ballet dansers met 'n ewe minimalistiese atmosfeer of ambiance. Beslis vir kunsfliekaanhangers en balletliefhebbers bedoel. Oppad na Nanjing op die Hong Kong been. Bella het dit reeds op haar eie gekyk. 

Sunshine - 4/10

Sunshine is nie te slegte materiaal as jy 'n vasgevangde gehoor het nie. Dit voel wel na 'n ouer film (2007), en nie oor die grafika tegnologie nie, maar eerder die hantering van die tema en die sielkundige lyn. Verval ietwat in 'n sensasie sessie, en dan neem die film homself te ernstig op. Oppad na Nanjing op die Hong Kong been.

The Laundromat - 4/10

Het beslis The Laundromat gekyk, maar was seker ek het dit reeds geresenseer (Het dit Oktober 2019 gesien, dis nou al 10 Desember 2019). Dit was maar swakkerig, en om dieselfde akteur te gebruik om verskillende karakters uit te beeld is nie so geslaagd nie. Die tweede verteller se geforseerde aksent werk eenvoudig glad nie en irriteer ononderbroke. Die film beeld wel 'n belangrike gebeurtenis uit. Saam met Bella op die Bank.

Susters - 6/10

Susters is baie ligte materiaal, en beslis 'n tjiekfliek. Dit is nie oormaatig sentimenteel nie, en die lyn maak sin. Saam met Bella op die Bank, danksy ShowMax.

Fat Man and Little Boy - 6/10

Fat Man and Little Boy is ietwat flouerig na mens Manhattan gesien het. Dit kyk meer na die morele kwessie as die psigiese en wetenskaplike kant van so 'n vermoe". Ek het ongelukkig heelwat tonele gemis, was net te slaperig. Saam met Bella op die bank.

The Reluctant Fundamentalist - 5/10

The Reluctant Fundamentalist beweeg regtig stadig. Dit is ook 'n lang film, dus voel mens die pas. Uitgerekte kamera skote van gevoel en staar en 'n amper herhalende verteltrant. Dit is wel noukeurig vervaardig met heelwat aandag aan die kulturele en emosionele dimensies. Alhoewel die klankbaan kultuur akkuraat is, is daar pynlike tone wat uitgerek en uitermate beklemtoon word. Die vroulike hoofrol verdeling is onrustig en onstuimig, dit haal nie die verlangde effek nie. Die film se mark is ook waarskynlik beperk en is beslis op die geharde kunskring mark gerig - iets wat ek seker is die outeur, draaiboekskrywer, regiseur en vervaardiger nie wou gehad het nie. Swaarder materiaal vir 'n nugtere aand. Saam met Bella op die bank.

Driven - 6/10

Driven bevestig agter elke sukses of ikoon  le^ daar maar 'n paar swak keuses, geraamtes en lyke. Kyk beslis hierdie as jy Back to the Futture mal was, maar moet geen verwysings, selfs tydens die end krediete, verwag nie. Stadige pas, ietwat oorspeelde vertolkings. Saam met Bella op die Bank.

 

Lymelife - 6/10

Lymelife hou mens vir een of ander rede geinteresserd.  Dit beweeg stadig en by tye wil mens die jong laaitie 'n oorveeg gee om hom aan die gang te kry. Ek het stukke gemis, het dit met een oog en een oor in Seaview Notes gastehuis gekyk, terwyl ek op 'n werkuitstappie was in die Port Elizabeth omgewing. Die rolverdeling werk en die vertolkings voel eerlik en opreg. Op my eiste. Op 'n ander noot. Barnacles is hoogs aan te bevele, grotendeels agv sy ligging en vriendelike eienaars. Beslis 'n onontdekte juweeltjie.