Suite Française is vir 'n slag 'n ordentlike tjiekfliek. Dit is sensitief, sag soos wat 'n Tweede Wereldoordlog milieu kan wees, puik vertolkings en perfekte pas. Die wreedheid van oorlog word sagter uitgebeeld, maar dan met 'n skerp herinnering aan die wisselvalligheid van optrede. Die groot liefde is dan ook oor 'n ontmoontlike brug, wat nie steur aan gemeenskap of mag nie, en wat dan ook optredes sonder skynbare rede laat vloei. Die film het 'n einde, nou ja, Frans & kuns gemeng behoort jou 'n idee te gee. Dan besef mens dit alles is gebaseer op 'n ware verhaal, wat dis soveel meer merkwaardig maak. En nog meer tragies as wat mens kan dink. Ai. Die liefde oorwin. Alles. Ek dink hierdie film in 'n ordentlike teater met 'n gepaste ete daarna sal 'n besliste wenner wees. Saam met Bella op die bank.
2 months ago
No comments:
Post a Comment