Kodachrome se titel laat my in nostalgie verval - as jy in die sewentigers gebore was, het jy met film kameras groot geword en mooi besluit wanneer jy daardie kenmerke knoppie druk wat daardie kenmerkende klank maak. Eintlik is Kodachrome net 'n bysaak in hierdie fliekie, waar film en die einde van 'n era net as metafoor gebruik word vir verhoudings en die onafwendbaarheid van oudword en doodgaan. 'n Verassing is die gebruik van 35mm film vir die maak van die fliek, dit wil se^ geen rekenaargrafika verbeterings nie. Sterk rolverdeling, getroue en eerlike vertolkings, en nie 'n slegte roadtrip (padrit?) fliek nie. Beslis meer gemik op die film connoisseur mark. Saam met Bella op die bank.
Ben: We're all so frightened by time, the way it moves on and the way things disappear. That's why we're photographers. We're preservationists by nature. We take pictures to stop time, to commit moments to eternity. Human nature made tangible.
No comments:
Post a Comment